De methode om de waterdichte prestaties van stoffen te testen omvat hoofdzakelijk hydrostatische hoofdtestmethode: één kant van de stof wordt onderworpen aan hydrostatische druk. Wanneer de hydrostatische druk geleidelijk aan wordt verhoogd, en de andere stof wordt afgescheiden, wijst de hoogte van de waterkolom van het hydrostatische water op de waterdoordringbaarheid van de stof. Geslacht. Deze methode is hoofdzakelijk de waterdoordringbaarheid van de stof te testen.
Om de waterdoordringbaarheid of waterrepellency van een stof te meten, is het noodzakelijk om zijn waterrepellency of watergeleidingsvermogen te meten. De andere methoden worden gebruikt afhankelijk van het daadwerkelijke gebruik van de stof, en de waterdoordringbaarheid of waterrepellency van de stof worden vermeld door diverse overeenkomstige indexen.
hydrostatische hoofdtestmethode (meetapparaat van de stoffen het hydrostatische druk)
De hydrostatische druk verwijst naar de capaciteit van de stof om onder een bepaalde waterdruk te sijpelen. Het is geschikt voor allerlei stoffen, met inbegrip van die die waterdicht zijn gemaakt. Waterrepellency van de stof is verwant met de waterweerstand van de vezels, de garens en de stoffenstructuren. De resultaten zijn hetzelfde als waternevel en geen regen op de stoffenoppervlakte. Waterrepellency van de stof werd gemeten door hydrostatische drukmethode, en er waren statische drukmethode en dynamische drukmethode.
De hydrostatische methode is hydrostatische druk aan één die kant van de stof toe te passen, en de hoeveelheid water te meten onder deze hydrostatische druk, tijd van waterdaling, en de waarde van hydrostatische druk bij een bepaalde hoeveelheid water wordt gelost. De hydrostatische druk kan de hoogte van de waterkolom of de druk zijn. In de daadwerkelijke meting, a per eenheidsgebied en een permeatiebedrag (ml/cm2 · h) per eenheid wordt de tijd gebruikt. Voor waterdichte die stoffen, meet de tijd voor waterdruppeltjes wordt vereist aan de andere kant van de steekproef te verschijnen, of neem het aantal waterdruppeltjes die waar aan de andere kant na een bepaalde periode verschijnen.
Het principe van de dynamische drukmethode is hetzelfde als de statische drukmethode, behalve dat is P een variabele. Het moet een constante druk van waterdruk P aan één kant van de steekproef toepassen tot de overkant door water wordt doordrongen om een bepaald aantal waterdalingen te tonen, de opgelegde waterdruk P. Deze methode is geschikter voor met een laag bedekte stoffen of strak gestructureerde stoffen. De hydrostatische druk wordt gebruikt om op de waterdichte prestaties van stoffen te wijzen. De stoffen met grote hydrostatische druk zijn hoogst waterdicht, en de stoffen met kleine hydrostatische druk zijn zwak. De waterafstotende stoffen hebben een sterke capaciteit van de vochtigheidsabsorptie. Zij zijn nat wanneer blootgesteld aan water, hebben geen waterweerstand, en veroorzaken geen hydrostatische druk.
In het testmethode 127-2003 van AATCC experiment, neem minstens drie steekproeven met een grootte en een gebied van 200mm × 200mm langs de diagonale richting van de te testen steekproef. De waterweerstand van de twee kanten van de steekproef is verschillend. Maak een teken en een test met (21 ± 2) ℃ gedistilleerd water. Het testgebied is 100cm2. De testoppervlakte is in contact met water. De waterdruk wordt verhoogd bij een snelheid van 60mbar/min (of 10mm/s). Als er waterdruppeltjes die van drie verschillende plaatsen op de steekproef lekken zijn, bereikt de test het eind. Nochtans, zijn lekken de waterdruppeltjes die binnen 3mm van de steekproefhouder niet efficiënt. Het gemeten resultaat is het gemiddelde van 3 teststeekproeven in dezelfde omstandigheden. Groter de testwaarde, groter de drukwaarde voor water wordt vereist uit de steekproef, en beter te sijpelen zijn waterweerstand die.
Geadviseerd materiaal: GT-C26A Hydrostatisch Hoofdmeetapparaat, Hoog druk-servo Hydrostatisch Hoofdmeetapparaat GT-C26B
Uw bericht moet tussen de 20-3.000 tekens bevatten!